Meer eerste keren, aub!

Wanneer deed jij voor het laatst iets voor het eerst? Als het al een tijd geleden is, voel je dan vooral niet ambetant. Mensen zijn gewoontebeesten en we houden het graag veilig en comfortabel. Maar ik nam me voor om meer dingen voor het eerst te doen. In deze aflevering vertel ik je waar dat me bracht, en waarom ik denk dat we daar allemaal wel eens deugd van kunnen hebben.

Ik heb het onder meer over:

- eerste keren en waarom ze je leven beter kunnen maken, ook al heb je niet altijd garantie op succes
- waar eerste keren voor mij rond draaien
- welke eerste keren ik dit jaar al beleefde
- die keer dat ik niet durfde rijden met een quad in de ardennen
- hoe je zelf aan de slag kunt en wat je smartphone daarmee te maken heeft 

Show notes:

• Silent Disco-feestjes, al dan niet in Gent 
• ik deel een citaat van Neil Gaiman
• de Notities app van je telefoon 
• Sauvage taxidermie in Kortrijk 

Wil je regelmatig van me horen?

Abonneer je dan op mijn nieuwsbrief, #vergeetniettekijken.

Laat eens iets achter op mijn antwoordapparaat.

Meer weten over ontdekkend dagboekschrijven?

Hier vind je een gratis e-book om je op weg te helpen.

Je vindt mijn werk terug op Instagram.

Je kunt me mailen op hallo@kellyzegtfoert.be.

Transcript

Hey daar,

welkom in deze 4de aflevering van Kelly zegt foert. Vandaag wil ik het graag hebben over eerste keren.

Ik heb weinig goede voornemens gemaakt voor 2023, maar ik nam me wel voor om meer dingen voor de eerste keer te doen.

En niet alleen dat, ook om die bij te houden, die eerste keren.

Vandaag ga ik je vertellen waarom ik dat voornemen had, en ik ga je ook ineens vertellen welke dingen ik ondertussen al voor het eerst heb gedaan dit jaar. Aan het einde geef ik je ook nog een tip mee die je misschien zal helpen om zelf al eens vaker iets voor de eerste keer te doen.

Wanneer heb jij voor het laatst iets voor de eerste keer gedaan? Denk er maar eens over na, ik wacht wel.

Als het al een tijd geleden is, voel je dan vooral niet ambetant. Mensen zijn gewoontebeesten en we houden het graag veilig en comfortabel, dat zit zo in ons systeem. Dat zag ik afgelopen weekend nog, toen ik op teambuilding was met het werk van mijn man, en we al op dag twee op exact dezelfde plekken aan tafel gingen zitten dan op dag één. Het is wat we doen, als we er niet over nadenken: kiezen voor wat bekend en vertrouwd is, en dus ook veilig. Alleen is het zo met bekend en vertrouwd dat we er soms zo in blijven hangen dat het toch ook een beetje voorspelbaar en saai wordt. Als je het gevoel hebt dat je een beetje vastzit of dat alles een sleur is, dan is het misschien wel omdat je nood hebt aan wat meer eerste keren.

Mijn kinderen hebben constant eerste keren. Ze zijn tien en bijna zeven, en man toch, wat die allemaal voor het eerst moeten doen.

Voor het eerst met de fiets naar school. Voor het eerst op plattelandsklassen. Voor het eerst een paar dagen zonder ons, zoals afgelopen weekend toen wij op teambuilding waren. Zwemmen in het diepe. Hun leven lijkt een aaneenschakeling van eerste keren. En dan stopt dat plots, als je wat ouder wordt. Niet enkel omdat we ouder worden, maar ook omdat we die eerste keren niet bewust opzoeken. Omdat we het goed vinden zoals het is. Maar dikwijls ook omdat we onszelf in de weg zitten. Dat doen we zonder het te beseffen met wat we geloven over eerste keren.

Soms is dat dat we alles direct moeten kunnen, en als dat niet gegarandeerd is, dat we onszelf dan beter van de mogelijke afgang besparen.

Soms geven we er de betekenis aan dat je het maar mag proberen als je de garantie hebt dat het ook leuk zal zijn, of dat je het zult willen blijven doen. Maar dan ontneem je jezelf alle kansen die nieuwe dingen in zich hebben.

Ik hou van het citaat van schrijver Neil Gaiman, dat ik al eens in een nieuwsbrief stak.

“Ik hoop dat je komend jaar veel fouten maakt. Omdat als je faalt, je nieuwe dingen maakt, nieuwe dingen probeert, leeft, jezelf vooruit helpt, jezelf en de wereld verandert. Je doet dingen die je nooit eerder deed. En belangrijker: je doet iets! Sta niet stil, stop niet en maak je geen zorgen dat iets niet goed genoeg of niet perfect is. Wat het ook is, kunst, liefde, werk, familie of het leven zelf. Alles waar je bang voor bent, doe het! Maak fouten, het komend jaar en altijd.”

Ik denk dat het voor mij daarover gaat. Over langs de zijlijn blijven staan of al eens iets nieuws durven proberen. Zodat ik mezelf de toestemming geef om iets te ontdekken, maar ook om te groeien, te proberen, mij te amuseren of vast te stellen dat ik iets nooit van zijn leven meer wil doen.

Ik las in De Standaard Magazine dat ik niet de enige ben die zin heeft in meer eerste keren. Journaliste Eva Berghmans schreef een stukje dat ze titelde als “een jaar vol ongemak”. Want ook dat hoort bij dingen voor het eerst doen. Een beetje oncomfortabel willen zijn.

Het doel van eerste keren is niet jezelf ervan verzekeren dat het leuk wordt. Je moet net zo goed bereid zijn om teleurgesteld te zijn als om te voelen dat iets je dolenthousiast maakt en smaakt naar meer. Niet elke eerste keer is een knallend succes. Eerste keren kunnen en mogen tegenvallen. Dat hoort er volgens mij gewoon bij. Het nog eens willen of moeten doen is wat mij betreft compleet optioneel.

Het afgelopen jaar ben ik bijvoorbeeld gaan padellen, iets waarvan ik dacht dat ik er waarschijnlijk geen ster in zou zijn, want ik kan bijvoorbeeld ook niet echt tennissen. Ik deed zo’n initiatie van een paar uur, en ik vond het heel fijn om doen, maar kwam ook tot het besef dat ik me serieus zou moeten smijten om een niveau te halen dat voldoende was om mijn tegenspelers niet tot wanhoop te drijven, en dus ben ik er daarna niet mee verder gegaan. Was het een mislukking? Absoluut niet, ik heb me erg geamuseerd die avond en ik ben blij dat ik nu kan meepraten als het gaat over padel.

Er waren eerste keren die megaleuk waren. Dan denk ik terug aan afgelopen zomer, toen ik een paar keer naar een silent disco feestje ben geweest. Ken je dat? Met van die koptelefoons waar de muziek door klinkt van verschillende dj’s en waarop je daardoor kunt dansen alsof er niemand kijkt? Ik zie mezelf niet als een danser, omdat ik heel erg zelfbewust ben op de dansvloer, maar tijdens de silent disco fuif viel dat helemaal weg en ik vond het heerlijk. Dat wil ik dus zeker nog eens doen.

Nog wat eerste keren? Oké dan. Ik hou er een lijstje van bij op mijn telefoon, dus ik kan ze je gemakkelijk geven. Straks meer over dat lijstje en hoe ik het aanpak, zodat jij er misschien ook iets mee kunt, mocht je geïnspireerd zijn door deze aflevering.

In de afgelopen weken:

• ging ik voor het eerst iemand interviewen voor deze podcast, en moest ik dus een opstelling doen van micro’s en audiotoestanden en dan ook opnemen terwijl er iemand op mijn vingers keek en dat is allemaal gelukt
• reed ik voor het eerst naar een zwembad in de buurt waar ik nog nooit naartoe was gereden, wat voor mij als voormalige rijbewijsloze vrouw een dingetje blijft. En toen we daar waren ging ik voor het eerst met mijn dochter van zo’n waterglijbaan, en niet één maar wel tien keer. Ook zij vond die eerste keer enorm spannend en deed het bijna niet, om dan daarna in de auto te vertellen hoe trots ze was op zichzelf omdat ze het toch had geprobeerd en anders nooit had geweten hoe leuk die glijbaan was. Voorleven denk ik dat dat heet. En ze was ook heel trots op mij, zei ze. Flokie toch.
• ik ben ook voor de eerste keer binnengestapt in een taxidermiewinkel in Kortrijk, wat me te ver zou brengen als ik het helemaal uitleg, maar ook dat was een tof contact, would recommend.
• En voor de rest knuffelde ik voor het eerst een toy poodle die Marcel heette, liet ik voor het eerst een familieopstelling doen, waarover ik nog een aflevering plan, fietste ik voor het eerst met mijn kindjes, begon ik voor het eerst een podcast op mijn alleentje, en dat zijn maar enkele van de dingen die op mijn lijstje staan.

Waar het voor mij trouwens niet om draait is jezelf forceren om dingen te doen die je echt niet wilt doen. Je weet dat ik fan ben van ken jezelf, en toen ik onlangs op teambuilding werd gevraagd om met quads door de Ardennen te gaan rijden voelde ik aan alles dat ik dat gewoon niet zag zitten. Het was met snelheid en versnellingen en in groep en op dat moment koos ik ervoor om de kelk aan me voorbij te laten gaan en me als een miss daisy in een buggy door de modder te laten sjezen en rijden. En geloof me, dat an sich was voor mij en mijn zenuwstelsel al meer dan spannend genoeg. En ook dat is oké. Los van wat de anderen daar op dat moment dan misschien over dachten was het voor mij helemaal goed.

Het gaat niet over jezelf bewijzen tegenover anderen ten koste van jezelf. Jij kent jezelf het beste, jij mag altijd inschatten en voelen waar jouw grenzen liggen, los van die van anderen.

De mening van anderen heb je immers nooit in de hand.

Ik neem die dan ook liefst niet te persoonlijk, en ik focus op de mening die ik heb over mezelf. Meestal zijn we immers banger voor de betekenis die we zelf aan dingen geven dan voor de ervaring op zich. Als je je daar niet bewust van bent, dan is iets nieuws proberen dikwijls niet leuk omdat er een strenge stem in gang schiet die van alles op je begint af te vuren van gedachten waarmee je op jezelf inhakt. Genre: zie je wel dat je het niet kunt, of kijk eens hoe belachelijk je je hier weer aan het maken bent, of hoe is dat nu toch mogelijk dat jij dat hier weer niet kunt, wat een afgang, je had het beter gewoon nooit geprobeerd, enzovoort enzoverder. Zo tegen jezelf praten is ook optioneel he gastjes. Ik ben daarmee gestopt, en dat alleen al zorgt ervoor dat ik meer bereid ben om nieuwe dingen uit te proberen. Omdat ik weet dat de mening die ik over mezelf ga hebben positief zal zijn. Omdat het mij eigenlijk niet te doen is om of iets me lukt of niet, maar omdat ik het heel cool vind van mezelf dat ik nieuwe dingen probeer zonder de garantie dat het altijd leuk zal zijn of zal uitdraaien op succes. Wat dat dan ook moge zijn.

Het succes ligt voor mij in het proberen en mezelf de toestemming geven om iets bij te leren over mezelf of over wat ik aan het doen ben.

In plaats van de te denken dat ik belachelijk ben, herinner ik mezelf eraan dat leren nu eenmaal proberen is. En dat het best wel wat moed vraagt om jezelf bloot te stellen aan onbekende ervaringen. Ik geef mezelf alle mogelijke speekmedailles, zoals ik dat ook bij mijn kinderen zou doen als ze dingen spannend vinden. Waarom niet? Ik zie het als mijn taak om mijn eigen grootste supporter te zijn. Omdat ik weet dat het juist mijn perfectionisme is dat ervoor zorgt dat ik niet aan dingen durft te beginnen, uit angst dat ik ze niet perfect zal doen. Laat het plezier van eerste keren asjeblieft niet verknallen door de gedachte dat je pas mag proberen als je zeker bent dat het gaat lukken. Laat los wat het zou moeten zijn. Of om het met de woorden van mijn voormalige collega Kaat Schaubroeck te zeggen: “Zou moeten brengt nu eenmaal niet zo heel veel geluk”. Laat ze dus maar los, al die zou moetens.

En durf eens in je blootje te gaan staan. Doe het zuiver en alleen voor de ervaring. Into the unknown, gewoon om te kijken wat het geeft en wat er te leren valt.

Ik wil je met deze podcast graag uitnodigen om wat vaker foert te zeggen tegen de stem die zegt dat je beter kiest voor wat je al kent. Wat als je intentioneel zou kiezen voor een jaar met meer eerste keren dan het vorige? Hoe zou je je dan voelen aan het eind van 2023? De kans bestaat dat het niet allemaal gaat lukken of leuk zijn, maar wat als het resultaat er minder toe deed dan de ervaringen en wat ze jou leren over jezelf en wat jij al dan niet leuk vindt?

Maak het vooral ook niet te groot of te spectaculair. Ook dat is optioneel.

Als jij al jaren elke week dezelfde gerechten eet, probeer dan eens een nieuw recept deze week.

Eet eens in een vegetarisch restaurant, als je dat nooit eerder deed.

Sla een andere weg in als je op weg bent naar je werk. Leer iets dat je nog niet kunt. Spreek eens iemand aan.

Of doe iets anders dat jij nog nooit eerder deed. En hou het bij. Dat is ineens mijn tip voor deze aflevering. Ga naar de notitie-app in je smartphone en begin vandaag met een simpel lijstje met dingen die je voor het eerst deed. Vul aan telkens je een eerste keer hebt. Lees het aan het einde van elke maand eens door, en denk na over wat je de komende maand voor het eerst kunt doen. Plan het in. Laat het gebeuren. Gun jezelf de magie en de spanning en het ongemak van iets voor het eerst doen. Kijk of je leven leuker of boeiender wordt.

Ik ben heel benieuwd of je ermee aan de slag gaat. Laat het me zeker eens weten via e-mailadres.

Heel graag tot de volgende keer!