Wat je elke dag doet is belangrijker dan wat je af en toe doet. In deze aflevering deel ik hoe ik mijn rituelen inzet om beter voor mezelf te zorgen en grenzen te stellen in een maatschappij die er alles aan lijkt te doen om mijn aandacht en die van jou te kapen.
In deze aflevering vertel ik je:
Show notes:
Wil je regelmatig van me horen?
Abonneer je dan op mijn nieuwsbrief, #vergeetniettekijken.
Laat eens iets achter op mijn antwoordapparaat.
Meer weten over ontdekkend dagboekschrijven?
Hier vind je een gratis e-book om je op weg te helpen.
Je vindt mijn werk terug op Instagram.
Je kunt me mailen op hallo@kellyzegtfoert.be.
Wat je elke dag doet is belangrijker dan wat je af en toe doet. In deze aflevering deel ik hoe ik mijn rituelen inzet om beter voor mezelf te zorgen en grenzen te stellen in een maatschappij die er alles aan lijkt te doen om mijn aandacht en die van jou te kapen.
In deze aflevering vertel ik je:
Show notes:
Wil je regelmatig van me horen?
Abonneer je dan op mijn nieuwsbrief, #vergeetniettekijken.
Laat eens iets achter op mijn antwoordapparaat.
Meer weten over ontdekkend dagboekschrijven?
Hier vind je een gratis e-book om je op weg te helpen.
Je vindt mijn werk terug op Instagram.
Je kunt me mailen op hallo@kellyzegtfoert.be.
Jooooo joooo.
Welkom in deze aflevering van Kelly zegt foert. En eerst en vooral nog eens merci voor alle toffe reacties die jullie mij sturen over deze podcast. Ik zit hier maar een beetje alleen te kwekken in mijn micro en om dan te horen dat jullie mij meenemen om te gaan wandelen langs Vlaamse Velden of zelfs samen met de husbando luisteren in de wellness, dat is toch keihard de max? Ik vind dat keihard de max. Merci om de tijd te nemen om me die dingen te laten weten.
Vandaag wil ik graag een aflevering wijden aan wat ik elke dag doe, wat ik elke week doe, en wat ik elke maand doe. Maar eerst even terugspoelen.
Ooit, echt vele jaren geleden, luisterde ik naar een podcast van Gretchen Rubin, de Amerikaanse schrijfster van onder meer The Happiness Project. Zij sprak een zinnetje uit dat zo hard op mijn hoofd viel dat ik het nooit meer ben vergeten.
Wat je elke dag doet is belangrijker dan wat je af en toe doet.
Dat zinnetje heeft ervoor gezorgd dat ik mijn persoonlijke rituelen belangrijker ben gaan vinden, met alle gevolgen vandien voor hoe mijn leven er nu uitziet.
De fantastische dichter Mary Oliver zei ooit dat aandacht de eerste aanzet van toewijding is. Rituelen zijn beslissingen die ik op voorhand neem, met intentie, om ervoor te zorgen dat ik aandacht en voorrang geef aan wat en wie voor mij van belang is.
En ik weet het, velen van jullie zullen hardnekkig in het kamp zitten van ik wil dat alles spontaan gaat en rituelen zijn niet spontaan.
De mensen die dat tegen mij zeggen zijn niet bang voor iets plannen of beslissen maar voor hoe ze tegen zichzelf doen als ze zich niet aan hun rituelen of beslissingen houden.
Maar dat is dus optioneel, lastig doen en er bewijs in zoeken dat je geen karakter hebt. Als je nog niet luisterde naar mijn vorige aflevering over beslissingen, doe dat dan eerst even. Ik wacht wel. En kom dan terug.
Gelukt? Oké. Even een paar afspraken voor ik mijn rituelen met je deel, zodat we het hier toch een beetje over hetzelfde hebben.
Je gebruikt rituelen altijd voor jezelf, niet tegen jezelf. Je gebruikt ze bij voorkeur om beter voor jezelf te zorgen, niet om nog flinker of productiever te zijn en jezelf nog meer weg te cijferen.
Je gebruikt ze om de touwtjes van je leven in handen te nemen en dat leven niet te laten kapen door een paar hardnekkige kapers op je kust.
Sociale Media. Andere mensen en hun noden.
Voor mij zijn mijn rituelen een vorm van rebellie en een dikke middenvinger naar het kapitalistische nutsdenken en de gedachte dat tijd geld is en elk uur dus moet opbrengen wat geld betreft. Fuck that shit. Ik ben daar bijna aan onderdoor gegaan. Aan denken in functie van anderen. Aan vooral flink en nuttig te willen zijn en echt nooit risico lopen op iemand teleurstellen, zelfs als het iemand was die ik nog nooit had ontmoet.
Mijn dagelijkse, wekelijkse en maandelijkse rituelen fungeren als het minimale dat ik voor mezelf doe voor ik nog maar aan andere mensen begin te denken. Ze bepalen enkele van mijn grenzen. Ik moet er niet over nadenken, het zijn afspraken met mezelf die ik bijzonder serieus neem, los van wat anderen erover denken.
Beslissingen op voorhand nemen is een van mijn trucs om de regie van mijn leven in handen te nemen. Het is letterlijk hoe ik foert zeg tegen geleefd worden. Het is het antwoord op de vraag hoe ik zoveel gelezen krijg, zelfkennis heb opgedaan, wandel, eruit zie zoals ik eruit zie. Ik heb mezelf weer leren respecteren door mijn rituelen te eren. En afspraken met mezelf even belangrijk te leren vinden als die met anderen.
Misschien denk jij dat je het liever spontaan doet, maar het probleem is dat je je dan overgeeft aan de agenda van andere mensen. Als die iets van jou verwachten of lijken te verwachten, zoals een antwoord op een mail, en jij hebt niet beslist wat jij wilt doen, dan ga je altijd eerst die mail doen. En dan scrollen door Instagram, en dan komt er weer een mail binnen. En dan is de dag plots voorbij en vraag je je af waarom er nooit iets komt van wat jij wilde doen. Daarom dus. Exact daarom.
Een goede oefening kan zijn om vast te leggen wat jij minimaal elke dag, elke week en elke maand wil doen. Leg die lat niet belachelijk hoog, het draait om je minimum. Als je dat gedaan hebt, dan was het een goede dag.
Ik deel graag die van mij.
Dit doe ik elke dag:
Sommige dingen mag je echt letterlijk nemen. Mijn dagboek doe ik al meer dan 400 dagen aan een stuk elke dag, en dat heeft zo’n effect op mijn leven dat ik er as we speak een nieuwe online cursus over aan het opnemen ben. Wandelen, dat doe ik alleen niet als het echt niet lukt door stormweer of zieke kindjes of een schema dat dat echt niet toelaat die dag. En als het niet lukt, dan voel ik hoe hard ik het gewend ben en hoeveel deugd ik ervan heb. Mijn planning, ook elke dag. Allemaal deel van mijn ochtendritueel, dus voor ik zelfs maar aan werk begin te denken.
Oorbellen ook aan de start van elke dag, en lezen en periodiek vasten tot rond de middag pakt in 90 procent van de gevallen.
Elke week:
Elke maand
Ik zie die dingen als mijn minimum baseline. Het minimum dat ik bereid ben te doen. De standaard waaraan ik mezelf probeer te houden. Al de rest is extra. Maar dit zijn de fundamenten die ervoor zorgen dat mijn leven van mij voelt en blijft voelen.
Het zijn die dingen die ervoor zorgen dat ik ook klaar ben en kan zijn.
Ik plan, ik doe wat ik me voornam, en als ik klaar ben dan lees ik of kijk ik Netflix of ga ik naar de stad. Koffie drinken of lunchen. Of ik doe een dutje. Dat kan ik nu allemaal zoveel beter dan een paar jaar geleden, toen het echt nooit genoeg was. En toen al mijn uren ook zogenaamd nuttig moesten ingevuld worden.
Met burn-outs en een hoop gedoe tot gevolg. Doen we niet meer. Maar ik heb dus wel moeten leren om voor mezelf te zorgen en te vertragen. Dat was zeker niet evident. En niet iedereen rond mij snapt het, en er zijn altijd mensen die meningen hebben over mijn geplan maar dan wel mailen om te vragen hoe het komt dat ik dingen gedaan krijg. Omdat ik de afspraken met mezelf serieus neem. En dus ook plan. In plaats van onderga. En verzuip. Wat niet wil zeggen dat ik nooit meer verzuip. Vaneigens niet. Maar veel en veel minder dan vroeger, en als het zo is krijg ik mijn trein sneller weer op de rails.
Mijn rituelen fungeren ook als rode vlaggetjes, omdat het de eerste dingen zijn die ik durf te laten vallen als ik niet goed nadenk. Youri zegt dat ook: als hij ziet dat ik niet meer lees, dan weet hij dat er iets gaande is, en meestal is dat niet zo positief, al zou ik dat dan nog durven tegenspreken. Gelukkig kent die mens mij en mijn neigingen maar al te goed. En ziet hij het soms sneller dan ik als ik mijn eigen noden begin weg te cijferen voor die van anderen.
Is het perfect, met mijn rituelen? Vaneigens niet.
Dat is het in mijn leven nooit en in dat van jou waarschijnlijk ook niet. En dat is ook helemaal de bedoeling niet. Leg de lat dus vooral niet onmogelijk hoog als het over rituelen gaat. begin klein. Bouw op. Stapel je gewoontes op elkaar. De mijne zijn het resultaat van veel mogen proberen en bijsturen en laten vallen wat niet marcheert, want dat mag ook. je doet het altijd voor jezelf en niet voor iemand anders.
Probeer en maak het zo doenbaar mogelijk. Geef jezelf alle mogelijke kansen op slagen. Betrap jezelf op elke gedachte die zegt dat het toch niks uitmaakt, geloof me, dat doet het echt wel. Hoe ik mijn dagen begin bepaalt hoe de rest verloopt en voelt. Hoe wil je je voelen? Koppel daar een ritueel aan. Niet om iets te bewijzen, maar uit zorg en liefde. Altijd. Vergeef jezelf voor de dagen waarop niks lukt. Geef jezelf zoveel kansen die je nodig hebt om beetje bij beetje beter voor jezelf te zorgen.
Je bent een mens, geen robot, en dat soort dagen horen er ook bij. Ik zie mijn rituelen eerder als vuurtorens die richting geven dan als stenen waarin de regels gebeiteld staan.
Dingen die mijn leven meer richting en zorg geven, niet meer druk of hardheid. Behandel jezelf als iemand die je wil helpen winnen. Met liefde, zoals je kinderen. Als iets hen niet direct lukt, dan ga je hen ook niet afkraken maar ondersteunen. Dat mag ook bij jezelf. doe het niet om vooral nog flinker of nuttiger of productiever te zijn. Doe het uit zorg en liefde, altijd. Voor jou, niet voor mij of iemand anders.
Let op voor gedachten die je doen stoppen. Dit heeft geen zin. Ik kan dit niet. Ik ga dit weer niet volhouden. Die zijn allemaal optioneel. Geloof niet alles dat je denkt. Die haast automatische gedachten willen jou vooral veilig houden, en het allerveiligste is nooit iets veranderen. Dat is de functie van die gedachten die we soms al zo vaak gedacht hebben en gehoord dat we ze niet alleen zien als de waarheid, maar er ook een beetje aan verslaafd zijn. Denk terug aan de vorige aflevering en de functie van piekeren en twijfelen. Ze behoeden je op korte termijn van kwetsbaarheid. Maar op lange termijn zetten ze je volledig vast.
Wil je dat? Neen? Denk dan eens iets anders. ik geef mezelf alle kansen. Ik mag altijd opnieuw proberen. Ik leer elke dag bij.
Mag je dan nooit meer spontaan zijn? Natuurlijk wel. Van mij mag alles. Maar als je wilt dat je leven steeds beter bij jou en jouw noden past, dan moet je aan het stuur gaan zitten. Dat begint met bepalen waar jij wel invloed op hebt, en daar sterke beslissingen nemen en jezelf leren om kleine en grote afspraken met jezelf na te komen. Dat is zelfzorg. Er gaan altijd vragen en verwachtingen komen. Maar als jij op voorhand hebt nagedacht over jouw minima per dag en per week, dan heb je tenminste iets om je keuze op elk moment tegen af te wegen. En dan doe je nog wat je goed acht op dat moment.
Ik zeg dus foert tegen leven op automatische piloot en awel ja tegen de regie in handen nemen, te beginnen met jouw planning en rituelen. tijd is immers het kostbaarste dat er is. Je hebt maar 168 uur per week, zorg ervoor dat jij daar ook van kunt genieten en niet alleen anderen. Je mag. Het maakt je geen egoist of slechte ouder. Hoe beter ik mijn rituelen bewaak, hoe liever ik ben voor mezelf en voor de mensen rondom mij.
Mijn tip van deze aflevering is dus simpel. Leg deze plaat af, en maak een lijst met wat jij elke dag wilt doen, en elke week, en elke maand. Doe het niet om iets te bewijzen, maar om beter voor jezelf te leren zorgen. Plan die afspraken met jezelf in in je agenda, alsof het een afspraak met je baas of de tandarts was. Dit gaat niet over zotte wilskracht of karakter of volhouden maar om jezelf leren om kleine afspraken met jezelf na te komen. De kans bestaat dat je hoofd je zal bestoken met allerhande redenen om het toch maar niet te doen, maar jij mag tegenspreken. Ik zie dat je denkt dat het geen zin heeft, maar ik weet dat dit beter voor me is dan als een halve zot op mijn mailbox vliegen. Bedankt voor de bezorgdheid. We zijn veilig, brein van mij. Ik weet dat het niet zo voelt, maar het is wel zo. Onthecht je beetje bij beetje van alle gedachten over nut en flink en goed bezig. Je mag.
Neem het serieus, en experimenteer. Kijk hoe het je dagen, je weken, je maanden en uiteindelijk je leven verandert. Pas op elk moment aan waar nodig. Tot volgende week!